บทบาทของตัวละครในการแสดงงิ้ว

บทบาทของผู้แสดงงิ้วมี 4-6 บทบาท คือ

1. เซิง（生） เป็นบทบาทการแสดงของผู้ชาย ที่ผู้แสดงจะต้องฝึก 3 ชนิดด้วยกันคือ

- เล่าเซิง（老生） พระเอกบุ๋น คือตัวละครชายที่แสดงบทบาทเป็นชายวัยกลางคนจนถึงคนแก่ อาจติดหนวดเครา สีหนวดเคราแสดงถึงอายุที่มากขึ้นตามลำดับ คือ ดำ เทา และ ขาว เน้นหนักที่การร้องเป็นหลัก

- เซี่ยวเซิง（小生） แสดงเป็นชายหนุ่ม พระเอกของเรื่อง ไม่ติดหนวดเครา แสดงถึงวัยเริ่มแตกเนื้อหนุ่มแต่ยังไม่มีหนวดเครารุงรัง ท่าทางสุภาพอ่อนน้อม เวลาร้องจะมีเสียงรัวเพื่อแสดงว่าเป็นคนหนุ่ม

- อู่เซิง（武生） พระเอกบู๊ คือตัวละครชายที่รับบทนักรบหรือผู้มีวิทยายุทธ์ เน้นที่บทบาทการต่อสู้ เป็นพวกแสดงท่าทางโลดโผนหรือกายกรรม หกคะเมนตีลังกา เช่นพวกแสดงเป็นลิง เฮ่งเจีย เป็นต้น แบ่งออกเป็น 2 ประเภท คือ บู๊แบบชุดรบ (มีธง) กับบู๊ทั่วไป

- หง เซิง(红生) หมายถึง พระเอกที่มีใบหน้าสีแดง คือ บทกวนอู

- หว่า หวา เซิง (娃娃生)หมายถึง พระเอกเด็ก คือ บทนาจา

2. ตั้น（旦） เป็นบทบาทการแสดงของผู้หญิง ซึ่งมี ๖ บทด้วยกันคือ

- เหล่าตั้น (老旦) แสดงเป็นผู้หญิงมีอายุหรือหญิงแก่ มีทั้งบทบู๊และบุ๋น โดยแบ่งไปตามลักษณะบทบาท ฐานะ และอายุ เครื่องแต่งกายแบบเรียบง่าย ไม่แต่งหน้า การพูดหรือร้องใช้เสียงธรรมดาและน้ำเสียงต่ำกว่าตัวแสดงบทอื่นๆ

- อู่ตั้น（武旦） คือตัวละครหญิงที่รับบทนักรบหรือผู้มีวิทยายุทธ์ เน้นที่บทบาทการต่อสู้ เป็นบทบาทโลดโผนเช่นเดียวกับอู่เซิง แบ่งออกเป็น 2 ประเภท คือ บู๊แบบชุดรบ (มีธง) กับบู๊ทั่วไป

- ชิงอี้（青衣) นางเอกแท้ เป็นบทแสดงหญิงเพียบพร้อมตามคุณสมบัติแบบที่คนโบราณกำหนด คือมีกิริยามารยาทเรียบร้อย เป็นกุลสตรีแบบผู้หญิงจีน ที่มีความจงรักภักดี เหนียมอายและนิ่มนวล ตัวละครที่รับบทนี้ มีทั้งตัวละครที่รับบทโศก และบทหญิงสูงศักดิ์ เน้นการร้องเป็นสำคัญ

- หัวตั้น (花旦) นางเอกสาวที่มีฐานะทางสังคมต่ำกว่าชิงอี้ แสดงออกทางเจ้ามารยาของวัยสาว เน้นการร้องและการแสดงพร้อมกัน บทนี้ยังรวมไปถึงคนใช้คนสนิทของนางเอก ที่คอยรับใช้ติดตามตัวคุณหนูตลอดเวลา

- กุ้ยเหมินตั้น（闺门旦）เป็นเด็กสาวในสังคมชั้นสูงที่จะเป็นชิงอี้ในอนาคต

- ไฉ่ ตั้น （彩旦）บทสาวใช้ ในที่นี้หมายถึงตัวตลกหญิง

3. จิ้ง（净）บทหน้าลาย เป็นการระบายสีบนใบหน้าเป็นรูปหน้ากากที่แตกต่างกันไปตามบทตัวละครแต่ละตัว ซึ่งมีหน้ากากเฉพาะตน เช่น กวนอู เล่าปี่ โจโฉ เป็นต้น มีทั้งฝ่ายดีและเลว แบ่งได้เป็น บุ๋นและบู๊

4. โฉ่ว (丑) แสดงบทตัวตลกด้วยคำพูด โดยเอาเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในปัจจุบันมาล้อเลียนหรือเล่นตลก แล้วพูดเป็นสำเนียงคนท้องถิ่น ตัวตลกชายจำง่ายด้วยการเอาสีขาวป้ายจมูกและขอบตา แต่บางครั้งทาหน้าแบบนี้อาจแสดงเป็นตัววายร้ายก็ได้ ส่วนตัวตลกหญิงแต่งหน้าทาสีแดง แล้วทาคิ้วสีดำ แบ่งออกเป็นบุ๋นและบู๊เช่นกัน